Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Ιανουάριος του 2013 κι η μνημονιακή κυβέρνηση, έχοντας ήδη στερήσει κάθε κεκτημένο δικαίωμα από την πλειονότητα των πολιτών για εργασία, παιδεία, περίθαλψη, προχωρά και στη φίμωση κάθε φωνής που διαμαρτύρεται ή τολμά να προτείνει μέσα στη γενική μιζέρια έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Όχι απλώς τσακίζει κάθε διαδήλωση με τις συνεχώς πολλαπλασιαζόμενες αστυνομικές της δυνάμεις, αλλά επιχειρεί οργανωμένα να εξαλείψει όλες τις καταλήψεις - αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, γνωρίζοντας πως μόνο εκεί πια μπορεί κανείς να αναζητήσει μια ελπίδα για το καθόλα ρημαγμένο του μέλλον.
Με την επίφαση της νομιμότητας και της επιβολής της τάξης, περικόπτει από την εκπαίδευση και την υγεία, για να επενδύσει στην επάνδρωση και τον εξοπλισμό του υπουργείου «προστασίας του πολίτη», που μάλλον είναι υπουργείο προστασίας των εκμεταλλευτών.

Καταστολή δεν σημαίνει μονάχα ματατζήδες που χτυπούν αλύπητα, ρίχνουν χημικά, σέρνουν βίαια στην ασφάλεια αδιακρίτως όποιον δεν κάθεται ήσυχα στο σπιτάκι του να καταπίνει τα ψέματα που του σερβίρουν τα τηλεοπτικά κανάλια για αλήτες κουκουλοφόρους που καίνε τις περιουσίες και τα ιστορικά κτίσματα, αλλά κι όλη εκείνη η νομοθετική κάλυψη του φασιστοκράτους που βαθμηδόν τα τελευταία χρόνια διενεργείται μουλωχτά.
Μετά το γραφικό κουκουλονόμο φτάσαμε στην κατάργηση του ασύλου και στη μετατροπή της εκπαίδευσης σε επικερδή επιχείρηση, αφού ανέκαθεν το φοιτητικό κίνημα -ή ό,τι έχει περισωθεί από αυτό μετά τον κομματικό εκφυλισμό του- αποτελούσε απειλή για την εξουσία. Έτσι, έχει το ελεύθερο να εισβάλλει στους πανεπιστημιακούς χώρους, για να διαλύσει οποιαδήποτε εστία αντίδρασης. Με αφορμή το «παραεμπόριο» μεταναστών μικροπωλητών έξω από την ΑΣΟΕΕ βρίσκουν την ευκαιρία να μπουν στο άσυλο και να κατασχέσουν τον εξοπλισμό του 98 FM (αυτοδιαχειριζόμενος ραδιοφωνικός σταθμός), ρίχνοντας λάσπη σε ένα κομμάτι του κινήματος των «από κάτω». Κι από ό,τι φαίνεται όλα αυτά είναι μόνο η αρχή, αφού ετοιμάζουν αναθεώρηση του Συντάγματος την άνοιξη, νέο φορολογικό νομοσχέδιο και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Παρόλ’ αυτά υπάρχουν και πολυάριθμες περιπτώσεις καταστολής χωρίς καν το νομοθετικό προκάλυμμα. Αρκεί να θυμηθούμε το ξυλοκόπημα και τις μαζικές συλλήψεις αγωνιστών της λαϊκής συνέλευσης Ζωγράφου, της βίλλας Ζωγράφου και της λαϊκής συνέλευσης Δάφνης στις προσυγκεντρώσεις τους, τη μέρα της γενικής απεργίας στις 29.9.12, γεγονότα που επιβεβαιώνουν τον ξεκάθαρα χουντικό χαρακτήρα της κυβέρνησης του «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Εκτός αυτού έγινε φανερό τα συμφέροντα ποιων υπερασπίζεται η ΕΛ.ΑΣ, όταν κατέστειλε άγρια τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού και τη λεηλασία της φύσης.

Επόμενος στόχος της καταστολής ήταν οι μετανάστες -ως η αιτία κάθε κακού που βιώνουμε σήμερα. Η επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ «Ξένιος Ζεύς» και η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης ξερίζωσε το «καρκίνωμα» που εμποδίζει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Μαζί με τους εξαθλιωμένους μικροπωλητές, όποιος αλλοεθνής πολίτης ή τουρίστας πέφτει στα νύχια των άγρυπνων «φρουρών της ασφάλειάς μας» κακοποιείται ψυχικά και σωματικά, ώστε να πάρει το μήνυμα ότι δεν είναι ευπρόσδεκτος στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα οι νεοναζί συνεργάτες των μπάτσων δολοφονούν ανενόχλητα μετανάστες με την κάλυψή τους. Το πιο πρόσφατο περιστατικό είναι η δολοφονία του Πακιστανού εργάτη στα Πετράλωνα στις 16.1.13.
Ωστόσο, οι ρατσιστικοί διωγμοί γενικεύονται και εναντίον όσων υπερασπίζονται τους μετανάστες και τα δικαιώματα των αδυνάτων. Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά κι ο αντιεξουσιαστικός-αναρχικός χώρος ήταν πάντα στο στόχαστρο της εκάστοτε εξουσίας. Εκπλήσσεται όμως κανείς, όταν εν έτει 2013 απλοί διαδηλωτές, μόνο και μόνο επειδή φέρουν αντιασφυξιογόνα μάσκα, συλλαμβάνονται και κρατούνται στην ασφάλεια, συνήθως φορτώνονται και με άλλες ανυπόστατες κατηγορίες, ενώ συν τοις άλλοις υφίστανται εξευτελισμό και βασανιστήρια, τα οποία γίνονται γνωστά μόνο από ξένα μέσα ενημέρωσης!

Νέος στόχος της κυβερνητικής καταστολής είναι οι καταλήψεις εγκαταλειμμένων χώρων με την πρόφαση ότι αποτελούν «εστίες ανομίας», όπως η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, η βίλλα Αμαλίας, η κατάληψη Σκαραμαγκά και η Λέλας Καραγιάννη. Aλλά οι καταλήψεις χτυπιούνται γι΄ αυτό που είναι: χώροι παραγωγής αντιεμπορευματικής κουλτούρας και έκφρασης, παραδείγματα οργάνωσης χωρίς διαμεσολαβητές και ειδικούς της πολιτικής, αντιφασιστικά αναχώματα, την εποχή που ο φασισμός χρησιμοποιείται έντεχνα για τη διαχείριση της κρίσης. Οι παραπάνω χώροι στέγαζαν κοινωνικές-πολιτικές εκδηλώσεις, δημιουργικά εργαστήρια και μαθήματα για την απόκτηση γνώσεων, παιδικά εργαστήρια, συλλογικές κουζίνες, καφενεία, συναυλίες, πάρτι, βιβλιοθήκες, θέατρα, χαριστικά παζάρια, κουζίνες, ξυλουργεία/μηχανουργεία, μουσικά στούντιο, γυμναστήρια, και γενικότερα τις υλικοτεχνικές υποδομές έξω από κάθε εμπορευματική και κερδοσκοπική λογική. Οι καταλήψεις έρχονται από παλιά και είναι εικόνα από το μέλλον. Από ένα απελευθερωμένο μέλλον ελευθερίας και ισότητας, αυτοοργάνωσης και κοινοκτημοσύνης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, δημιουργικότητας και συντροφικότητας, αξιοπρέπειας και ζωής. Ο πόλεμος κατά των καταλήψεων είναι επίθεση προς όλους τους καταπιεσμένους που προσπαθούν να συλλογικοποιήσουν τα προβλήματα και τις ανάγκες τους, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια σ΄ ένα αδηφάγο σύστημα όπως ο καπιταλισμός.

Η απάντησή μας σε όλα αυτά είναι να χτίσουμε κοινότητες αγώνα με βάση τις οριζόντιες διαδικασίες, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, που θα στοχεύουν στην ανατροπή.
Να οργανωθούμε στις λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών μας, στα σωματεία βάσης στους χώρους εργασίας και να παλέψουμε για όλα αυτά που μας στερούν, για όλα αυτά που μας ανήκουν.

- ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
- ΟΤΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η «ΑΝΟΜΙΑ» ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ -

Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού – Παπάγου